یکی از روش‌های رایج در بهسازی خاک میخ کوبی جدار دیوار یا نیلینگ بوده و هدف از اجرای این روش تسلیح برجای توده خاک موجود با نصب میلگردهای فولادی (Nails) در فواصل نزدیک به هم در یک سطح شیب‌دار و یا در محل گود برداری به صورت قائم و سپس پر کردن دوغاب سیمان جهت جلوگیری از خوردگی میلگردها و انتقال بهتر نیرو می‌باشد.
با توجه به کاربردی بودن این روش، طی سال‌های اخیر رواج بسیار یافته و در ایران نیز استفاده از روش نیلینگ توسعه چشمگیری داشته و یکی از کاربردی ترین روش‌ها به ویژه در ساخت و سازهای شهری می‌باشد.
روش نیلینگ یک مقطع مسلح پایدار ایجاد می‌کند که توانایی نگهداری خاک پشت خود را دارند. میخ‌ها نیز معمولاً در کشش عمل می‌کنند ولی در شرایط خاصی، عملکرد خمشی و برشی آن‌ها نیز در نظر گرفته می‌شود. اثر مسلح سازی میخ برای بهبود پایداری دیوار با دو عملکرد زیر حاصل می‌شود:
– افزایش نیروی قائم و در نتیجه افزایش مقاومت برشی سطح لغزش در خاک‌های اصطکاک
– کاهش نیروی رانشی سطح لغزش در خاک‌های اصطکاکی و چسبنده.
یک لایه سطحی کم ضخامت سطحی شامل شاتکریت و تسلیح سبک فولادی به صورت شبکه‌های میلگرد، پس از نصب میلگردهای نیلینگ روی سطح دیواره شیروانی یا گود جهت جلوگیری از فرسایش سطحی خاک و ایجاد سطحی مناسب‌تر برای ساخت‌وساز اجرا می‌شود. هدف مهم‌تر ساخت این دیواره‌ها افزایش بازدهی عملکرد سیستم خاک تحکیم یافته به‌ویژه در بخش‌های نزدیک به دیواره گود و انتقال بهتر نیروهای محرک به المان‌های تسلیح است.